در اواخر دوران قاجار به دستور سردار جلیل از امرای ارتش وقت ساخته شده و بنام فرزند وی امیرنصرت شکوه نظام <<امیریه>> نام گرفت که نمونه بارزی از معماری مسکونی اقلیم شمال و منطقه مرطوب در آن دوران می باشد . از آنجائی که امیرنصرت در جوانی فوت نمود این بنا به فرزند وی منوچهرخان رسید که او از ملاکین منطقه و در دوره ای نماینده مردم ساری در مجلس شورای ملی بود . در سال 1370 این بنا در اختیار اداره کل میراث فرهنگی مازندران قرار گرفته است . دارای فضاهای باز وبسته است . فضای باز شامل سه قسمت حیاط پیشین ، حیاط میانی ، حیاط پسین ، حمام ، ورودی طویله ، حوض و سکوی جلوی ساختمان را در بر می گیرد . فضاهای بسته شامل : ورودی ، حمام ، طویله ، آشپزخانه ، محل سکونت خدمه و سردابه است .تزئینات بکار رفته در عمارت به دو دسته کلی چوبی و آجری تقسیم می شود. از ویژگی های مهم معماری وهنری این عمارت بایستی از شیرسر های چوبی ، پنجره های ارسی ، پوشش های تخته کوب و پلورهای بکار رفته در پوشش سقف طبقات اشاره کرد . کایه پوشش های بنا عموماً چوبی و از انواع مقاوم چوب (آزاد) ساخته شده است . مصالح ساختمان و دیوارها با استفاده از آجرهای چهارگوش و با ابعاد حدود 20 در 20 و ضخامت 3 الی 4 سانتی متر و با ملات گل آهک در جرزها و گچ در ناحیه طاق ها و پوشش های منحنی میباشد . فونداسیون این بنا به وسیله آجر و قلوه سنگ و با ملات شفته آهک ساخته شده است .
نظرات شما عزیزان: